Nazwa forum

Niestety nie.... Babci nie widziałam od pogrzebu ojca, czyli 10 lat. Ostatnia scena z nią którą pamiętam to jak zapłakana coś na pogrzebie do nas gadała.  A Ojca ? Nie pamiętam tym bardziej.... z 5 lat miałam... I to tak nagle wszystko było, ale raczej.... Ech... Cieszę się że mam jeszcze moje kasety jakieś stare - bajki dla dzieci, Słonia Benjamina Tam kiedyś coś z Tatą nagrywałam, rozmowę nasza, więc w jakimś tam stopniu zawsze sobie mogę jego głos przypomnieć... Właściwie to bym się nawet ucieszyła jakby przyszedł... Czasami brakuje mi przyjaciela któremu bym mogła wszystko powiedzieć....

Nie fajne takie....
U mnie jak dziadek umierał też jakoś 11 czy nawet 12 lat temu, to pies, papużki i inne zwierzęta zaczęły wariować, zegarek któryś się zatrzymał... No dziwy po prostu....

Dzieci ponoć widzą dużo więcej niż dorośli...
Oglądałam ostatnio "Przeklęte Rewiry" - taki program o nawiedzonych miejscach w Wawie. I mówili o Muranowie - czyli dzielnicy na której getto było i generalnie bloki stoją na resztkach piwnic, mogił, a cegły powstałych budynków są zrobione z zmielonego gruzu połączonego z ludzkimi szczątkami
I właśnie tam dzieciaki głownie widziały jakieś postacie, ale bały się mówić. Kurde... Mieć świadomość że w Twojej ścianie jest kawałek ludzkiej kości, a pod Twoją piwnica cała mogiła Ja się bałam na Pradze mieszkać i wchodzić tam w piwnice bo były okryte ponurą sławą, a co dopiero na Muranowie.... Przecież ja tam szkołę mam xd

Ty... To wiesz jakie jazdy mój brat miał w Lasku Bielańskim ?
Bo wiesz, my na ogół bardzo lubimy eksplorację i łaziłymy gdzie nie gdzie z wykrywaczem, ale nigdy na mogiły !!! Prędzej by piekło zamarzło, niźli by któreś z nas weszło na grób wiedząc o nim.
No i pewnego razu, a było to chyba w wakacje, bo mnie z Mariuszem nie było, brat mój poszedł do tego lasku. W czasie wojny las był cały przeorany okopami, głównie dlatego że kawałek dalej jest I Fort Twierdzy Warszawa. No i w całym lasku wiadomy jest nam jeden, jedyny grób, bodajże polskiego żołnierza, jak nie to niemieckiego, bo tam są nawet pozostałości po koszarach czy czymś podobnym Luftwaffe chyba. W każdym razie Niemcy tam stacjonowali w czasie wojny.
No i Mariusz nie zapuszczał się jakoś daleko, łaził generalnie na terenie tego dawnego fortu. Ludzi w lasku dużo nie było, bo jakieś słotne dni, a jednak... Niby wszystko ok, ale z między piskiem wykrywki a szelestem liści brat słyszał... Ciężki oddech ludzki... Gdy przystanął, cisza jak makiem zasiał. To nie mógł być on, no bo wiadomo. W każdym razie idzie dalej i znów... ten ciężki oddech ludzki, jakby człowieka rannego. Od tej wiadomej mogiłki był spoory kawałek. Jednak Mariusz stwierdził że to pewnie jakieś żarty i poszedł dalej, szuka i znów... Za trzecim razem stwierdził że tu jest coś złego i wraca do domu.
Ja bym się wcale nie zdziwiła jakby tam coś siedziało w tej ziemi....
Duchną drogę w Laskach nawiedza niemiecki kawalerzysta, który jadąc na koniu.... nie zauważył linki i ucięło mu głowę
Nasi się tak na niego zasadzili. Co z głową nie wiadomo, ale korpus, zabitego konia i oporządzenie pochowali pod ogrodzeniem i spory czas temu wykopano to wszystko... Tylko właśnie głowy brak...
nie wiem czemu ale historie o duchach żołnierskich najbardziej mnie fascynują...

A ja szukam teraz nawiedzonych miejsc dosłownie, obok mnie.
Znalazłam już 2 - jeden, obecne miejsce salonu Toyoty, ponoć tam była piekarnia i ludzi w niej spalili, a 2 to na UKSW w knajpce - tu dokładniej nie wiem nic oprócz tego że ktoś tam łazi, rozmawia i włącza światła
Ale jutro się dowiem.

Chyba gdzieś pisałam o reportażu o Muranowie - miejscu na którym Getto stało.
Ludzie ciekawe rzeczy opowiadali

Kiedyś też nie słuchała
Jak będę w ferie na wsi, to nie ma bata. Spisuję wszystko co babcia z dziadkiem pamiętają z wojny. O duchach też z wielką chęcią posłucham

Kurde... Miłość matki do dziecka... To jednak moc która nie łatwo rozerwać...

Poopowiadaj trochę tych wojennych historii Babci Jak też jest ze Świętokrzyskiego to może być ciekawie